Jaką pić wodę?

Woda - coraz większą uwagę zwracamy na to, co pijemy. Spożywamy więcej wody mineralnej niż dawnej, popularna kranówa jest zastępowana różnymi dostępnymi na rynku wodami.
Najlepiej spożywać wodę z barwionych szklanych butelek, ale nie bezpośrednio z nich (chyba, że wypijemy od razu ją całą). Pijąc prosto z buteli wprowadzamy do niej ze śliną bakterie. Osoby zdrowe mogą pić każdy rodzaj wody, ale zalecane jest, żeby co jakiś czas zmieniać ją, zwłaszcza tą wysokozmineralizowaną. Jednak woda wodzie nierówna i tu podam kilka ważnych danych dotyczących wód.
Czytaj uważnie etykiety!
Prawidłowa etykieta na butelce z wodą powinna posiadać następujące dane: nazwę rodzaju wody, informację o zawartości minerałów, nazwę ujęcia i miejscowość wydobycia, nazwę i adres producenta, termin ważności do spożycia. Jeżeli jest sztucznie nasycona dwutlenkiem węgla, musi byc podana jego zawartość w % oraz musi być napis na etykiecie, że woda jest wysoko- lub niskonasycona.
Pić gazowaną czy nie?
Można spotkać wody naturalnie nasycone CO2, ale przeważnie producent sam przeprowadza nasycenie. Woda z naturalnym dwutlenkiem węgla może korzystnie wpływać na układ pokarmowy (pobudza wydzielanie soków żołądkowych i przyspiesza opróżnianie żołądka - wskazana przy chorobie wrzodowej). Pozytywne cechy nasycenia CO2 - poprawia smak, wpływa hamująco na rozwój bakterii i dlatego woda gazowana ma dłuższy termin przydatności do spożycia. Pobudza przemianę materii i zwiększa apetyt oraz jest bardziej skuteczna w gaszeniu pragnienia.
Negatywne cechy sztucznego nasycenia - działa rozpierająco i może uszkodzić błonę śluzową żołądka i zatok nosowych. Wody gazowanej nie powinny pić osoby będące na specjalnej diecie oraz z chorobą wrzodową. Może powodować niestrawność, nadkwasotę oraz jest zakazana do picia po operacjach. Nie wskazana jest dla dzieci i dla osób odchudzających się.
Naturalna woda mineralna
Pozyskiwana jest ze złóż podziemnych, które są w głębokich warstwach wodonośnych. Ma stały naturalny skład i zawiera składniki mineralne w ilościach oraz proporcjach korzystnych dla zdrowia. Nie przenikają do niej skażenia ze środowiska. Nie powinno się jej gotować. Jaką wodę wybrać dla siebie? Pomoże Ci zrobienie jonogramu (badanie krwi określające poziom składników mineralnych w Twoim organizmie).
Naturalna woda mineralna - podział ze względu na skład
Niskozmineralizowana - zawiera w 1 litrze poniżej 500mg składników mineralnych. Polecana jest dla wszystkich, nawet dzieci i niemowlęta mogą ją pić.
Średniozmineralizowana - zawiera w 1 litrze od 500 - 1500mg składników mineralnych. Można ją pić bez ograniczeń.
Wyskozmineralizowana - zawiera w 1 litrze powyżej 1500mg składników mineralnych. Nie powinny jej pić dzieci, osoby chore na nerki i wątrobę. Jeżeli mamy zamiar pić ją przez dłuższy czas, należy to skonsultować z lekarzem.
Duże ilości związków mineralnych obciążają układ moczowy i wątrobę oraz przyczyniają się do zachorowań na różne choroby, np. sód powoduje wzrost nadciśnienia tętniczego. Dlatego bezpieczniej jest pić codziennie wodę nisko i średniozmineralizowaną.
Naturalna woda źródlana
Wydobywana ze złóż podziemnych z płytszych warstw wodonośnych. Nie zawiera większych ilości składników mineralnych i jej skład chemiczny oraz właściwości nie są stałe. Również ilość składników mineralnych jest zmienna. Przeznaczona jest dla osób dorosłych do codziennego spożycia. Po otworzeniu butelki, należy ją wypić w ciągu 24h. Po tym czasie należy ją przegotować.
Woda stołowa
Otrzymywana jest w wyniku zmieszania wody źródlanej lub wody podziemnej (studnie) używanej w gospodarstwach domowych z naturalną wodą mineralną lub z wodą sztucznie zmineralizowaną. Taka woda zawiera bardzo mało związków mineralnych i jej skład jest bardzo różny. Nadaję się do gotowania, a na pewno trzeba ją przegotować z otwartej butelki po upływie 24h.
Wody lecznicze

Wiele uzdrowisk rozlewa swoje wody zdrowotne do butelek i dlatego kurację możemy przeprowadzić w domu. Jednak należy to uzgodnić z lekarzem, bowiem picie bez kontroli, może nam jeszcze bardziej zrujnować zdrowie. Wody o właściwościach leczniczych powinny zawierać w 1 litrze nie mniej niż 1000 mg składników mineralnych. Również powinny mieć co najmniej 100 mg naturalnego dwutlenku węgla lub:
10 mg jonu żelazowego (Fe 3+)
1 mg jonu fluorkowego (F -)
5 mg jonu bromkowego (Br -)
1 mg siarki (S 3+)
1 mg jonu jodkowego (J -)
0,7 mg arsenu (As 3+)
5 mg kwasu metaborowego (HBO2)
10 mg kwasu metakrzemowego (H2SiO32-)
Jakie wody i na jakie dolegliwości?
Choroba wrzodowa - Jan, Henryk i Franciszek, Zuber. Kamica nerkowa - Dąbrówka i Józef, Jan, Zuber II. Kamica żółciowa - Jan i Tadeusz.
Nadkwaśność żołądka - Zuber. Nerwice i zapalenie przydatków - Słotwinka. Zaparcia - Krakowianka.
Woda z dużą ilością magnezu - ponad 50mg/.l Korzystnie wpływa na układ nerwowy. Polecana dla osób narażonych na stres, chorym na cukrzycę, ponieważ magnez pobudza wydzielanie insuliny. Osoby z niewydolnością nerek powinny ograniczyć picie tej wody.
Woda z wysoką zawartością wapnia - minimum 150mg/l. Pomaga przy osteoporozie, dobrze wpływa na serce, mięśnie i układ nerwowy. Ma właściwości przeciwuczuleniowe. Jednak zbyt duża ilość wapnia nie jest wskazana dla osób mających problemy z kamicą nerkową i żółciową.
Woda niskosodowa - do 20mg/l. Wskazana dla osób z nadciśnieniem.
Woda z wodorowęglanami - min. 600mg/l. Dla osób z nadkwasotą i chorobą wrzodową.
Woda z fluorem - ma działanie zapobiegające próchnicy i osteoporozy, jednak nie wolno jej pić bez ograniczeń.

Stres

Praca lub brak pracy, ciągła gonitwa, problemy dnia codziennego powodują stres, który jest poważnym problemem dzisiejszej cywilizacji. Stres jest zjawiskiem biologicznym, reakcją organizmu na stawiane mu wymagania fizyczne i psychiczne. Stresem określa się bodźce, które zmieniają stan gotowości człowieka do działania. Dzięki nim życie nie jest nudne, krótkotrwały stres jest czynnikiem mobilizującym, pomaga nam przezwyciężać trudności, kłopoty.
Największą wydolność uzyskujemy przy średnim poziomie stresu (lekkie pobudzenie). Natomiast duży poziom stresu paraliżuje nasze działania, nasze nerwy nie są wstanie wykonać naszych zamierzeń. Jeżeli natomiast dociera do nas zbyt wiele bodźców, wówczas zaczynamy odczuwać dyskomfort. Jeżeli wciąż jesteśmy poddawani silnemu oddziaływania bodźców, znacząco pogarsza się nasze samopoczucie, zdrowie i wreszcie może dojść do poważnych zaburzeń. Dobre opanowanie radzenia sobie ze stresem zapewni nam komfort życia, ale i przed zmaganiami ponad nasze siły.
Fizjologiczne podstawy stresu
Pamiętajmy jednak, że stres jest częścią naszego życia i przetrwania. Nasz instynk samozachowawczy w stresie uruchamia mechanizmy obrony i ataku. Cel nadrzędny to przetrwać atak i stworzyć sobie warunki do dalszego życia. Do realizacji tego potrzebna jest możliwość podporządkowania funkcji całego organizmu tylko obronie lub atakowi.
Aby układ taki charakteryzowała wysoka sprawność i niezawodność, większość funkcji przystosowawczych realizowana jest odruchowo. Gdy zachodzi taka potrzeba z niewielkich położonych powyżej nerek gruczołów wydzielane są trzy hormony: adrenalina (80%) i w mniejszych ilościach dopamina i noradrenalina. Hormony te pozwalają na szybkie wyzwolenie energii potrzebnej do ataku, obrony czy ucieczki. Mechanizm ten działa jak aktywacja alarmu w sytuacji zagrożenia i nie daje czasu na zastanowienie czy podejmowanie decyzji, co zwiększa szanse sukcesu. Niski poziom adrenaliny w naszym organiźmie powoduje znużenie i apatię. Oprócz w/w hormonów w naszym organiźmie wytwarzany jest przez warstwę pasmowatą kory nadnerczy kortyzol, który nazywany jest hormonem stresu stawianym na równi z adrenaliną. Kortyzol ma również działanie przeciwzapalne oraz zatrzymuje sól. Przewlekły nadmiar kortyzolu we krwi przyczynia się do powstawania tkanki tłuszczowej (bawoli kark, otyłość brzuszna), rozstępów itp.
Oznaki stresu
1. Pobudzenie emocjonalne, biegunka.
2. Wzrost ciśnienia krwi, ból głowy, wzrost poziomu cukru we krwi.
3. Przyspieszony oddech, przyspieszona akcja serca, kołatanie serca, drżenie rąk, lęk i niepokój.
4. Suchość w ustach, "gęsia skórka", szczękościsk, sztywność karku.
5. Brak rozsądnego działania, kłopoty z koncentracją.
Efektem jest pobudzenie emocjonalne oraz przygotowanie mięśni do użycia (zwiększona ilość energii - cukier, dostarczenie większej ilości tlenu - szybszy oddech, oraz lepsza dystrybucja - pobudzenie układu krążenia). Natomiast "gęsia skórka" to nic innego jak nastroszenie włosa tak jak w świecie zwierząt - aby być większym i straszniejszym. Po zużyciu dostępnych zasobów na atak, obronę czy ucieczkę następuje faza odpoczynku - relaksacji, okres potrzebny do regeneracji sił.
U naszych przodków stres przeważnie włączał się na widok dzikich zwierząt, z braku jedzenia, zimna. W naszych czasach rozwój cywilizacji spowodował powstanie bardzo dużej ilości czynników stresogennych. Nasz przodek miał mało powodów do zestresowania się. Nam natomiast przybyło wiele dóbr pomagających w życiu, które jednak często są przyczyną stresu. Pochopnie i często bezwiednie używamy "auto alarmu" często i w przypadkach błahych. Rozlane mleko, korek na ulicy, złe spojrzenie kogoś, popsuty telewizor itp. Dobra cywilizacji zanieczyściły nasze życie stresem", co źle wpływa na nasze zdrowie nie wpływa.
Wpływ i zasięg stresu zależy od naszej osobowości i podejścia do życia np. ukradziono nam samochód:
- pierwsza osoba - nareszcie pozbyłem się tego starego psującego się grata. Za zwrot ubezpieczenia, kupię sobie wreszcie nowy,
- natomiast inna osoba będzie lamentować do końca życia.
Od naszej osobowość zależy jak sobie radzimy w różnych sytuacjach. Osoby umiejące panować nad stresem są odporniejsze na choroby. Jednak odporność na stres jest cechą indywidualną. Najgorzej ze stresem radzą sobie pesymiści, osoby zamknięte w sobie oraz bardzo ambitne, którzy każdy błąd przeżywają jak osobistą tragedię.
Co jest przyczyną powstawania stresu:
- środowisko szkolne i środowisko pracy: presja czasu, np. dotrzymanie terminu, chęć sprostania wymaganiom przełożonym, nadmiar obowiązków, obawa porażki, utraty pracy, brak pracy itp.;
- środowisko życia: hałas, tłok, korki, załatwianie spraw w urzędach;
- życie rodzinne: trudności w kontaktach z partnerem, śmierć bliskiej osoby, rozwód, chęć bycia idealnym rodzicem;
- stres biologiczny: w sytuacjach zagrożenia życia lub zdrowia;
- długotrwałe zmęczenie lub wyczerpanie jest następstwem długotrwałego oddziaływania wytężonej pracy, nauki i pojawia się, gdy stawiamy sobie wygórowane wymagania.
Jak zaradzić sytuacjom stresowym?
Najlepiej byłoby unikać sytuacji stresowych, jednak nie jest to łatwe, a w niektórych sytuacjach wręcz nie możliwe. Pokonywanie stresu należy rozpocząć od ustalenia jego przyczyny. Nie dopuszczać do sytuacji, kiedy przejdzie on w formę przewlekłą. Możemy to zrobić samodzielnie lub z pomocą psychoterapeuty, czy też najbliższej osoby. Rozsądna i chłodna ocena sytuacji pozwoli nam stwierdzić, czy można w niej coś zmienić, czy też wszelkie próby będą tylko stratą czasu i energii, które mogą jeszcze bardziej pogłębić zjawisko stresu. Pozwoli nam to lepiej poznać nasze mocne i słabe strony, a w przyszłości przewidzieć, które sytuacje niosą dla nas duże ryzyko stresu. Wiara we własne możliwości oraz przekonanie, że nawet w syutuacjach beznadziejnych jest jakieś wyjście pozwala rozładowć stan napięcia stresowego. W pokonywaniu stresu możemy wspierać się metodami naturalnymi, np. muzykoterapią, aromaterapią, medytacjami, masażem, ziołolecznictwem lub farmakologicznymi - ziołowe leki uspokajające, magnez z witamina C. Duże znaczenie ma oparcie bliskich osób oraz życzliwość i optymizm innych ludzi, którymi należy się otaczać (unikać pesymistów i osób ciągle narzekających).
Smutków nie należy topić w alkoholu - prowadzi to do uzależnienia, a nie rozwiązuje problemów. Nie nadużywajmy leków uspokajających i nasennych - również powodują uzależnienie. Nie leczmy kłopotów objadaniem się, doprowadzi to do nadwagi, która stanie się następną przyczyną naszych problemów. Kawa i papierosy również nie są dobrym lekiem na stres.
Na codzienny stres dobra jest aktywność fizyczna: sport, spacer z psem, praca w ogrodzie, prace domowe, kontakt z naturą. Warto mieć i poświęcać czas na hobby, które nas odpręża. Podarujmy sobie każdego dnia chociaż pół godzinki "nic nierobienia", przestrzegajmy właściwego odpoczynku, snu.
Często dręczą nas sprawy nieistotne, które analizujemy, ciągle szukamy rozwiązania - odpuśćmy je, a z czasem okaże się, że proste rozwiązanie przyszło same. Spotykaj się ze znajomymi, pozwól sobie na trochę szaleństwa, a nawet wygłupianie się.
Jakie reaguje nasz organizm na stres?
Zdenerwowanie, stany lękowe wyzwalają w naszym organiźmie adrenalinę, kortyzol, które mają wpływ na:
Brzuch - nadmiar kwasu żołądkowego, znaczny przyrost wagi lub zanik (chudnięcie).
Głowa - napady bólu głowy, zawroty. Gruczoły potowe - nagłe pocenie się.
Oddech - płytki, nieregularny powodujący szybkie zmęczenie przy niewielkim wysiłku.
Problemy płciowe - nieregularne miesiączki, spadek popędu seksualnego, oziębłość, kłopoty z potencją.
Szyja - sztywność i ból karku. Skóra - suchość skóry, trądzik, łuszczyca, alergia.
Włosy - bardziej podatne są na przetłuszczanie, a nawet łupież oraz mogą wypadać.
Jakie choroby może powodować stres?
1. Choroby serca, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zawał.
2. Chorobę niedokrwienną, chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy.
3. Nerwice, bezsenność, depresja, stany lękowe i fobie.
4. Zwiększoną zachorowalność na choroby zakaźne przez obniżenie odporności organizmu.
5.Zaburzenia miesiączkowania u kobiet i zaburzenia potencji u mężczyzn.

Prostata

Pierwsze objawy mogą pojawić się już w wieku 40 lat, a nawet wcześniej. Jednak najczęściej pojawia się w wieku 50 lat i dotyka ona ponad 50% mężczyzn. Zadaniem prostaty jest produkcja płynu, który jest składnikiem nasienia oraz odpowiada za wzwód podczas stosunku. Przyczyny powiększania się stercza wciąż nie są do końca jasne. Nadal nie wiadomo dlaczego u jednych mężczyzn prostata rośnie wolniej i do końca życia nie stwarza żadnych problemów, u innych jej komórki ulegają degeneracji sprzyjając rozwojowi nowotworu. Sprzyjają zaburzenia hormonalne, otyłość i tłuszcze zwierzęce.
Zalecana jest dieta bogata w warzywa i owoce:
pomidory, zielona herbata, różowe winogrona, truskawki, maliny, groszek zielony, rozmaryn, czosnek oraz owoce cytrusowe.

Powiększająca się prostata uciska na cewkę moczową, powodując problemy z moczem, zakażenie dróg moczowych, kamica, zatrzymanie moczu, niewydolność nerek. Najczęściej występuje częste oddawanie moczu, wyciekanie moczu kroplami, słaby strumień, wydłużony czas sikania, bóle w dole brzucha.
U mężczyzn z powiększonym sterczem, a nie odczuwających dolegliwości, stosuję się obserwację. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów stosuje się leki.

Leczenie zabiegowe polega na usunięciu tkanki gruczolaka jedną z wielu metod: adenomektomia, laseroterapia, termoterapia mikrofalowa itp.
Każdy mężczyzna w wieku ok. 50 lat powinien wykonać badania oceniające wielkość prostaty, która może zwiększyć swoją wagę od 20 aż do 500g. Gruczoł jest dojrzały ok. 30 - go roku życia mężczyzny i ma 3-3,5 cm szerokości. Odpowiada za wzwód podczas stosunku. Tu jest więcej o prostacie

Paradontoza

Paradontoza to zapalenie przyzębia. Jest to choroba infekcyjna tkanek przyzębia, która w skrajnych przypadkach może doprowadzić do utraty zębów. W czasie tej choroby zęby się ruszają i można je łatwo wyłamać w czasie jedzenia. Dosłownie można "wyjąć je palcami". Może dotknąć każdej osoby bezwzględu na wiek i płeć. Paradontoza rozwija się w przypadku zakłócenia równowagi pomiędzy czynnikami obronymi a atakującymi tkanki przyzębia drobnoustrojami płytki nazębnej.
Mechanizmy obronne radzą sobie z niewielką ilością płytki bakteryjnej, która gromadzi się na powierzchni zębów.
Początkowo płytka nazębna składa się głównie z bakterii Gram-dodatnich. W miarę odkładania się płytki nazębnej i kamienia nazębnego przeważnie przy braku odpowiedniej higieny jamy ustnej, zaczynają pojawiać się bakterie Gram-ujemne. Stały kontakt płytki bakteryjnej z dziąsłem prowadzi do stanu zapalnego. Przyczyny stanu zapalnego to nie odpowiednia higiena jamy ustnej, stres, cukrzyca, palenie tytoniu, osteoporoza, czynnik genetyczny, choroby ogólnoustrojowe.

Leczenie zaczyna się od usuwania kamienia i płytki bakteryjnej.
Odpowiednie pasty i płyny do płukania ust wspomagają leczenie stanu zapalnego dziąseł. Przy zaawansowanych stanach zapalnych powstają głębokie kieszonki, które utrudniają dokładne usunięcie złogów poddziąsłowych. W takich przypadkach przeważnie wykonuje się zabiegi chirurgiczne.
Ważna jest profilaktyka. Należy stosować preparaty zawierające flawonoidy będące związkami pochodzenia roślinnego.
Występują w owocach (szczególnie w cytrusowych), warzywach, kaszy gryczanej, herbacie , winie czerwonym itp. Herbata czarna i czerwona podobno korzystnie wpływa na hamowanie rozwoju bakterii płytki nazębnej. Należy dokładnie myć zęby przez ok. 3 minuty i przynajmniej dwa razy dziennie.

Nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie powyżej 140/90 mmHg zwiększa się ryzyko ataku serca, udaru. Wysoki poziom cholesterolu, nadwaga, brak ruchu itp. również zwiększają ryzko powstania nadciśnienie. Jednak nie zawsze jest znana przyczyna jego powstania. Czasami słyszymy od lekarza o nadciśnieniu samoistnym lub pierwotnym. Niewielkie nadciśnienie możemy uregulować aktywnością fizyczną i odpowiednią dietą (np. 1 ząbek czosnku na wieczór, zrezygnujmy z soli). Dla nadciśnieniowców zalecane są ćwiczenia dotleniające (wolny bieg, spacer w połączeniu z szybkim marszem). Ćwiczenia siłowe należy uzgodnić z lekarzem. Przy nadciśnieniu tętniczym niewskazane są ćwiczenia z dużym obciążeniem wysiłkowym, np. sprint, wioślarstwo, długie bieganie, wspinaczka wysokogórska, narciarstwo zjazdowe itp.
Dieta przy małym nadciśnieniu pomaga utrzymać normę
Niektóre osoby nie potrzebują przyjmować na stałe leków na nadciśnienie, zwłaszcza w początkowej fazie choroby. Skuteczne mogą być naturalne produkty żywnościowe. Warto je stosować, ale jest jeden warunek - systematyczność. Należy zrezygnować z żywności smażonej w panierce i dużej ilości tłuszczu, ze smalcu, z konserw, z serów żółtych, pełnotłustego nabiału i przegryzek w postaci słonych paluszków, chipsów. Ograniczamy mięso i wędliny, a sól zastępujemy ziołami i czosnkiem. Jedzmy codziennie warzywa i owoce oraz gotowane lub pieczone ryby minimum 2 razy w tygodniu. Jedzmy pełnoziarniste pieczywo, razowe, orkiszowe, kasze gruboziarniste, bo zawierają węglowodany złożone dodające energii.
Produkty korzystne w diecie nadciśnieniowej
Gorzka czekolada - min. 70% kakao. Jest bogata w flawonole, poprawiające elastyczność naczyń krwionośnych. Wystarczy jeść 3 razy w tygodniu - 100 g podzielić na 3 porcje.
Woda z cytryną: pomoga obniżyć ciśnienie (witamina C, potas).
Grejpfruty, pomarańcze zawierają witaminę C, która pomaga usunąć z organizmu sód, co obniża ciśnienie. W grejpfrutach zawarta jest naringenina, która reguluje też poziom glukozy.
Ryby: makrela, łosoś, pstrąg to dobre źródło zdrowych kwasów omega-3, obniżających ciśnienie krwi.
Płatki owsiane: zawierają substancje, które obniżają cholesterol. Działają jako prebiotyk i wzmacniają układ immunologiczny.
Sok z aronii i buraków posiadają substancje, które wpływają na poszerzanie naczyń krwionośnych. 250 ml soku dziennie wpływa pozytywnie ciśnienie w organizmie.
Sok z pomidorowy posiada potas, który uelastycznia tętnice oraz wypłukuje nadmiar soli z pożywienia. W pomidorach jest też substancja, która obniża poziom cholesterolu.
Siemię lniane zawiera argininy i glutaminy, które zapobiegają chorobom serca. Jest źródłem fitosteroli obniżających zły cholesterol (wystarczy 1-2 łyżki mielonego siemienia dziennie przez miesiąc i 1 miesiąc przerwy).
Zioła: lubczyk, oregano, bazylia to doskonałe zamienniki soli - poprawiają trawienie i ułatwiają przyswajanie składników odżywczych. Bazylia posiada działanie uspokajające i zmniejszające stres.

Opryszczka

Opryszczkę powodują wirusy HSV-1 i HSU-2. Wirus HSV-1 jest przyczyną powstawania opryszczki w rejonie twarzy, a wirus HSV-2 jest odpowiedzialny za występowanie opryszczki w dolnych partich ciała (przeważnie w okolicy narządów płciowych). Opryszczka to problem powracający. Wirusem opryszczki jest zarażonych większość ludzi, ale tylko u części z nich następuje pojawienie się tego schorzenia.

Opryszczka najczęściej pojawia się, gdy nasz organizm ma obniżoną odporność spowodowaną przemęczeniem, złą dietą, stresem, przeziębieniem oraz w czasie chorób zakaźnych. Ogólne objawy przed wystąpieniem opryszczki. W miejscu mającej pojawić się opryszczki skóra staje się lekko napięta oraz możemy odczuwać lekkie mrowienie. W następnej fazie pojawiają się pęcherzyki wypełnione zakaźnym płynem, które po kilku dniach przysychają tworząc strupki. Tych strypków nie należy rozdrapywać, bowiem zakażenie możemy przenieś w inne miejsce. Również nie należy zmian chorobowych dotykać.
Jak leczyć opryszczkę i czy leczyć?
Opryszczkę należy leczyć, pomimo, że nie jest groźna, ale mogą powstać niebezpieczne powikłania. Leczenie opryszczki nie usunie wirusa na stałe z naszego organizmu. Leki stosowane w leczeniu tej dolegliwości łagodzą jedynie objawy. Ważne jest, żeby szybko zareagować. W początkowej fazie choroby stosowane miejscowo kremy, maści przeciwwirusowe i przeciwzapalne, powinny przynieś porządany efekt.
Na rynku dostępne są również plastry działające przeciwwirusowo na opryszczkę wargową, które osłaniają miejsce objęte chorobą (zmiejszają rozprzestrzenianie się jej). W bardziej ciężkich przypadkach stosuje się leczenie doustne lub dożylne, które może zalecić lekarz. Jeżeli mamy częsty nawrót opryszczki, należy wzmocnić nasz układ odpornościowy: odpowiednia ilość snu, odpowiednie wyżywienie, unikanie stresu, aktywność fizyczna itp.

Jak prawidłowo brać leki?

Czym popijać leki?
Najlepsza jest niegazowana woda, ale nie wysokozmineralizowana, bo minerały mogą zaburzyć działanie preparatu. Nie łączmy leków z kawą, herbatą, napojami mlecznymi, sokami owocowymi, warzywnymi i alkoholem, nawet niskoprocentowym. Mogą osłabić lub nasilić działanie lekarstwa. Np. preparaty żelaza popite herbatą, a antybiotyki mlekiem mogą nie zostać przyswojone przez organizm.
Tabletka na ból głowy popita kawą może nasilić ból, wywołać kołatanie serca, bezsenność. Sok grejpfrutowy zwiększa stężenie wielu leków we krwi, nawet 15 krotnie oraz grozi ich przedawkowaniem. Kapsułek nie należy otwierać, by wysypać jej zawartość. Jeśli mamy tabletkę w kolorowej otoczce, nie rozgryzajmy jej, bo może nie zadziałać. Zanim dotrze do jelita, zostanie zniszczona przez kwas solny w żołądku. Nie dzielmy tabletek, które nie mają fabrycznej podziałki - unikniemy zażycia niewłaściwej dawki.
Niebezpieczne połączenia
Nabiał - zawarty w nim wapń blokuje wchłanianie niektórych antybiotyków, np. tetracyklin. Połączenie produktów mlecznych z preparatem na osteoporozę może spowodować, że lek nie zadziała.
Produkty pełnoziarniste i inne bogate w błonnik nie powinny być łączone z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Błonnik osłabia ich działanie. Nie łączmy go też z lekami zawierającymi naparstnicę, stosowaną w arytmii czy niewydolności serca.
Tłuste mięso w połączeniu z teofiliną może wywołać spadek ciśnienia, zaburzenia rytmu serca, bezsenność. Z tłuszczami zwierzęcymi nie zażywajmy leków neurologicznych, antyarytmicznych czy antydepresyjnych, np. z diazepamem.
Cytrusy z lekami antyhistaminowymi, na nadciśnienie, może spowodować gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego i ból głowy. Zielone warzywa osłabiają działanie leków przeciwzakrzepowych (warfaryny, acenokumarolu).
Właściwe przyjmowanie leków
Prawidłowe postępowanie w przyjmowaniu lekarstw bardziej nam pomoże przy zwalczaniu choroby. Nie możemy ich zażywać dowolnie, przed wzięciem leków, nawet tych bez recepty, dokładnie przeczytajmy ulotkę. Leki na receptę bierzmy według wskazań lekarza, nawet jeśli ulotka zaleca inaczej. Pilnujmy równych odstępów między kolejnymi dawkami, to zapewni właściwy poziom substancji aktywnej we krwi. Ta zasada jest ważna szczególnie w przypadku antybiotyków. Antybiotyk wybierajmy do ostatniej tabletki, nieodstawiajmy go, czując już wyraźną poprawę. Przerwanie leczenia spowoduje, że bakterie znów zaczną się namnażać i choroba może wrócić.
Osoby z chorobami przewlekłymi i w starszym wieku przeważnie biorą po kilka leków na różne schorzenia. Nie zażywajmy ich wszystkich jednocześnie, bo może dojść do interakcji między nimi. Gdy nie mamy szczególnych zaleceń od lekarza co do pory dnia, rozłóżmy to na cały dzień. Jest to kłopotliwe, ale jak mamy możliwość, to rozłóżmy branie leków w czasie.
Leki na nadciśnienie najlepiej brać rano, by w ciągu dnia uniknąć skoków ciśnienia. Czasami lek jest potrzebny też wieczorem, gdy ciśnienie jest za wysokie.
Leki obniżające cholesterol i uspokajające najkorzystniej jest stosować wieczorem, bo o tej porze ich działanie jest najlepsze. Między różnymi lekami przeciwbólowymi należy robić minimum 4 godziny odstępu oraz między nimi, a tymi na inne dolegliwości. Leki moczopędne nie stosujmy na noc, bo sen będzie przerywany na odwiedziny toalety. Syropy i tabletki wykrztuśne powinny być stosowane do godziny 17.00-18.00 (ostatnia dawka 4-5 godzin przed położeniem się). Duża część leków nie powinna być przyjmowana podczas posiłku, bo mogą wchodzić w niekorzystne reakcje z żywnością.
Gdy nie ma zaleceń, najbezpieczniej zażywać leki dwie godziny przed lub dwie godziny po jedzeniu. Informacja o przyjmowaniu leków na czczo, oznacza, że trzeba je brać co najmniej osiem godzin po ostatnim posiłku, czyli kolacji, ale nie później niż godzinę przed śniadaniem. Zwykle tak przyjmowane są leki hamujące wydzielanie kwasu solnego w chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy, na osteoporozę lub w chorobach tarczycy. Zalecenie, żeby przyjąć specyfik przed jedzeniem, wskazane jest, żeby zrobić to 20 - 30 minut przed posiłkiem. Kiedy musimy wziąć tabletkę po posiłku, najlepiej zrobić to 20 - 30 minut po nim.
Jak przechowywać lekarstwa?
W nieodpowiednich warunkach w lekach zachodzą niekorzystne reakcje chemiczne. W ulotce mamy napisane, w jaki sposób dany specyfik powinien być trzymany. Jeśli nie ma takiej informacji, najlepiej robić to w temp. pokojowej (15-25°C), w zamkniętym, oryginalnym opakowaniu. Miejsce musi być suche, ciemne. Niektóre leki wymagają przechowywania w lodówce. To większość probiotyków, insulin, szczepionek, niektórych leków wziewnych, kropli do oczu, preparatów w proszku do przygotowania zawiesiny.